سنجش از دور:
همانگونه که سنجش از دور کاربردهای مختلفی دارد، تعاریف متعددی نیز از آن ارائه شده است. شاید ساده ترین تعریف آن ” کسب اطلاعات از اشیا بدون تماس مستقیم با آن شیء” باشد. هرچند که این تعریف مختصر، ساده و به یادماندنی است اما در عین حال بسیار مبهم است. متاسفانه این تعریف سنجش از دور، سطح زمین را شامل نمیشود. در واقع این تعریف شامل تمامی دستگاه های سنجش از دور از قبیل دوربینها، تلسکوپ ها، اسکنرهای نوری مکانیکی، آرایه های خطی و سطحی ، لیزرها، گیرندههای رادیویی، سیستم های رادار، سونار، زلزله نگار، گراویمتر(ثقلسنج)، مغناطیس سنج، اشعه ایکس و سایر کاربردهای پزشکی میباشد.بر همین اساس در این نوشتار بر مشاهده زمین به وسیله سنجنده های نصب شده بر روی ماهواره ها و هواپیماها تمرکز می کنیم. با درنظر گرفتن این ملاحظات تعریف مختصری از سنجش از دور به شرح زیر میباشد: “ثبت اطلاعات بدون تماس مستقیم به وسیله امواج فرابنفش، مرئی، مادون قرمز و میکروموج طیف الکترومغناطیس، با بکارگیری ابزارهایی مانند دوربین ها، اسکنرها، لیزرها و آرایه های خطی و سطحی که در سکوهایی مانند هواپیماهای فضاپیماها نصب شده اند، و تحلیل اطلاعات بدست آمده از این ابزارها به وسیله پردازش تصویر رقومی و بصری”سنجش از دور رشتهای جدید است. باید توجه داشت، هنوز اصول بسیاری در این رشته نوین در حال تنظیم و ارائه است و ممکن است در بسیاری از زمینهها، ساختارهای پایدار و اصطلاحات علمی وجود نداشته باشد. با نگاه از جنبه مثبت، این علم به عنوان رشتهای نوین، مزایای متعددی در کشف راهحل برای سوالات بی پاسخ( یا پرسیده نشده) ارائه می دهد. این سوالات پیرامون مسائلی در رابطه با آب، زمین و اتمسفراند که باید آنها را بیاموزیم.
